tag:blogger.com,1999:blog-16737606.post115893937632024146..comments2012-07-10T12:04:49.767-07:00Comments on padampaarthal: கனடீய தமிழ் இளைஞர் யுவதிகளின் இருத்தல்கள்இளங்கோ-டிசேhttp://www.blogger.com/profile/00259693888778948542noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-16737606.post-1158939437182130232006-09-22T08:37:00.000-07:002006-09-22T08:37:00.000-07:001 shan says: August 16th, 2006 at 10:35 am edit :d...1 <BR/>shan says: <BR/>August 16th, 2006 at 10:35 am edit <BR/>:doubt: <BR/>2 <BR/>செல்வராஜ் says: <BR/>August 16th, 2006 at 2:31 pm edit <BR/>டிசே, கனடீயத் தமிழ்ச்சூழலில் இந்தப் பிரச்சினை இருப்பது பற்றி நான் அறிந்திருக்கவில்லை. முக்கியமான ஒன்று தான். பரவலாய் ஒரு விழிப்புணர்வை உண்டாக்க வேண்டியது அவசியமே. <BR/>//..பெற்றோர்கள் தங்கள் பெண் குழந்தைகளை ஒரளவு கண்காணிப்புடன் அவர்களுக்கு பிடித்ததைச் செய்ய அனுமதிப்பதும் இரட்டைக்கலாச்சாரத்தில் சிக்கித்திணறும் அவர்களுக்கு தமிழ்க்கலாச்சாரம் மட்டுமே உயர்ந்ததென்று திணிக்காமல் இருப்பதுவும் மிகவும் நல்லது//<BR/>அந்த விழிப்புணர்வை உண்டாக்குவதற்கு மேற்சுட்டிய அறிவு நிச்சயம் தேவை. சுயவாழ்வில் இதனை நினைவில் கொள்ள நான் முயல்கிறேன். <BR/>3 <BR/>டிசே தமிழன் says: <BR/>August 16th, 2006 at 10:22 pm edit <BR/>shan :kelvi:<BR/>…..<BR/>செல்வராஜ், இங்கு புலம்பெயர்ந்து வந்த சீனா, இத்தாலிய மக்கள் ஆரம்பத்தில் தங்களைப் புதிய கலாச்சாரம்/வாழ்க்கைப் பாங்குடன் தகவமைத்துக்கொள்வதில் அடைந்த சிக்கல்களைப் போலத்தான் (ஈழத்)தமிழ்ச்சமுதாயமும் இன்றைய பொழுதுகளில் தத்தளித்துக் கொண்டிருக்கின்றது என்று நினைக்கின்றேன். தனிமனிதர்களிலிருந்து அமைப்புக்கள்வரை அனைவரும் இந்த விடயங்கள் குறித்து அக்கறையும்/விழிப்புணர்வும் கொண்டிருத்தலே சறுக்கல்/வீழ்ச்சிகளிலிருந்து இளைஞர், யுவதிகளை விரைவில் எழவைக்கும் என்று நம்புகின்றேன். <BR/>4 <BR/>selvanayaki says: <BR/>August 16th, 2006 at 10:52 pm edit <BR/>புலம்பெயர் வாழ்வில் இது ஒரு முக்கியமான பிரச்சினை என்றே கருதுகிறேன் டிசே. இளைய தலைமுறைக்கு இதுசார்ந்த சரியான புரிதலை வழங்கும் பக்குவத்தை முதலில் பெற்றோர்களே அடைந்திருக்கவேண்டுமோ! திணிக்கப்படுகிறதைவிடவும் தானாகப் புரிந்துகொள்ளப்படுதலே சிறப்பாக இருக்கமுடியுமென உணர்த்துகிறது உங்கள் இப்பதிவு. பெற்றோர் என்ற முறையில் நானெல்லாம் கற்றுக்கொள்ள இன்னும் நிறையவே இருக்கின்றதெனவும் உணர்த்துகிறது. நன்றி. <BR/>5 <BR/>டிசே தமிழன் says: <BR/>August 17th, 2006 at 8:33 am edit <BR/>பின்னூட்டத்துக்கு நன்றி செல்வநாயகி.<BR/>…….<BR/>பெற்றோருக்கு கடமைகள் இருக்கின்றன என்பதோடு பிள்ளைகளும் தனிப்பட்டவளவில் தமக்கான் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தலும் அவசியம் என்று நினைக்கின்றேன். முக்கியமாய் பெற்றோர் இருவரும் வேலை செய்கின்ற பிள்ளைகளுக்கு தமது நேரத்தை எப்படி/யாருடன் செலவழிப்பது போன்ற கவனம் அதிகம் தேவை என்று நினைக்கின்றேன். பொதுவாய் ஒரு பெரும் வட்டத்துக்குள் இந்தப் பிரச்சினைகளையோ அதற்கான தீர்வுகளையோ இலகுவாய் அடக்கிவிடமுடியாது என்றாலும் -ஒரு காலத்தில் இவற்றிற்கு Victim ஆகிவிடக்கூடியவனாய் இருந்தவன் என்றளவில்- சிறு கதையாடல்களையாவது இவை குறித்து ஆரம்பிப்பது என்னளவில் மிக முக்கியம் என்று நினைக்கின்றேன். <BR/>6 <BR/>Flying_Dragon says: <BR/>August 17th, 2006 at 9:00 am edit <BR/>:cool:<BR/>Yo .. But I think there are other problems such as livelyhood,joint family, no girlfriend_depression might take priority..<BR/>But Generally agrrrrreee what you say yo.. <BR/>7 <BR/>johan-paris says: <BR/>August 17th, 2006 at 10:13 am edit <BR/>இப்பிரச்சனை முற்றாகப் பெற்றோரின் தவறால் ஏற்படுகிறது. “பணம்” என்பதே குறி!; யாருக்காக இப்பணத்தைத் தேடுகிறார்களோ! அந்தப் பிள்ளைகளைச் சரியாக ஆதரித்து வளர்க்க நாதியற்றோராக ; வேலை வேலை என அலைந்து; முதலுக்கே மோசத்தை ஏற்ப்படுத்துகிறார்கள். பலர் பிள்ளைகளுடன் மனம் விட்டுப் பேசுவதில்லை. அடிக்கடி ஒப்பிட்டுப் பேசி;அவர்களிடமுள்ள திறமைகளை அங்கீகரிக்காது. அடுத்ததவரைப் புகழ்ந்து வெறுப்பேற்றும் பணியையே தினமும் செய்பவர்களாக இருக்கிறார்கள். இந்த இரட்டைக் கலாச்சாரம் பெரிய தொந்தரவு. பெற்றோரா? தோழர்களா? சொல்வது சரியெனும் திண்டாட்டம். இதைவிடச் சிலபெற்றோர் நம் நாட்டுச் சாதிப் பாகுபாட்டையும் சொல்லி;எல்லோருடனும் சேர அனுமதிப்பதில்லை,அதே வேளை வாழும் நாட்டு வெள்ளைகளுடன் சேர்ந்தால் பெருமை கொள்வது. என அவர்களைக் குழப்புவது. உயிரின் ,கிடைத்த வாழ்வின் பெருமதியைச் சிறுவயது முதல் புகட்டத் தவறியதென - புகலிடங்களில் பிள்ளைகள் எதிர் நோக்க உள்ள பிரச்சனைகளுக்கு மெள்ள மெள்ளத் தயார் படுத்தாமல் விட்டதால் ,அவர்களுக்கு சிறு பிரச்சனையைக் கூட முகம் கொடுக்க முடியாதோராக்கிவிட்டது. நான் பெற்றோரையே குறைகூறுவேன்.<BR/>யோகன் பாரிஸ் <BR/>8 <BR/>டிசே தமிழன் says: <BR/>August 17th, 2006 at 2:27 pm edit <BR/>/But I think there are other problems such as livelyhood,joint family, no girlfriend_depression might take priority../<BR/>Yoo dargon buddy, I agree with your priorities too.<BR/>ஆனால் அதற்காய் /no girlfriend_depression/ என்று எனக்கும், உங்களுக்கும் இருக்கின்ற தனிப்பிரச்சினைகளை எல்லாம் உலகப்பிரச்சினையாக்குவது நியாயந்தானா :-)? இங்கே பெடியங்கள் தங்களுக்குள் அடிபடுவதற்கு முக்கிய காரணமாய் இருப்பது, தன்னுடைய கேர்ள்பிரண்டை மற்றவன் sight அடிக்கிறான் என்பதற்காய்…. இல்லாவிட்டால் தன்னைவிலத்திவிட்டு இன்னொருத்தனை நேசிக்கின்றார் என்பதற்காய்… இருக்கும். சிலவேளை அந்தப்பிள்ளை இரண்டு பேரையுமே விரும்பமாட்டார், ஆனால் இவங்கள் -இல்லாத விசயத்துக்காய்- தங்களுக்குள் அடிபட்டுக் கொள்ளுவாங்கள் :-(. <BR/>9 <BR/>டிசே தமிழன் says: <BR/>August 17th, 2006 at 2:47 pm edit <BR/>யோகன், உங்களின் விரிவான பின்னூட்டத்துக்கு நன்றி. உங்களின் அனேகமான கருத்துக்களுடன் ஒத்துப் போகின்றேன். நீங்கள் குறிப்பிட்டமாதிரி பிள்ளைகளுக்காய் உழைக்கின்றோம்…. அவர்களின் நல்வாழ்வுக்காய் புலம்பெயர்ந்துவிட்டோம்….. என்று கூறிக்கொண்டு அவர்களோடு மனந்திறந்து பேசாமல், எடுத்ததுக்கெல்லாம் பிள்ளைகளைக்குறை கூறிக்கொண்டு பல பெற்றோர்கள் இருக்கின்றார்கள் என்பது மிகமுக்கியமான அவதானம். அத்தோடு இங்கும் பிள்ளைகளுக்கு சாதி போன்ற விடயங்களைத் திணிக்கும் பெற்றோரைப் பற்றி ஒரு தனிப்பதிவே எழுதலாம்.<BR/>நிற்க. ஆனால் -பொதுப்படையாக- இவ்வாறான பிரச்சினைகளுக்குக் காரணம் பெற்றோர்<BR/>மட்டுமே என்று சுட்டுவிரல் நீட்ட சற்றுத்தயக்கமாய் இருக்கிறது. விரும்பிய அளவுக்கு சுதந்திரம் கொடுத்து பெற்றோர்கள் வளர்த்த பிள்ளைகள் கூட தறிகெட்டுப் போனதைக் கண்டிருக்கின்றேன். நீங்கள் குறிப்பிடுகின்றமாதிரி பெற்றோர்-பிள்ளைகள் தொடர்பாடல் சுமுகமாயும், எதையும் மனந்திறந்து பேசக்கூடிய சூழல் பிள்ளைகளுக்கு வாய்ப்பதுவுமே இந்தப்பிரச்சினைகளுக்கான தீர்வுகளை நோக்கி நகரக்கூடிய சாதகமான புள்ளிகளாக இருக்கும் என்று எண்ணத்தோன்றுகின்றது. <BR/>10 <BR/>Chandravathanaa says: <BR/>August 20th, 2006 at 5:25 am edit <BR/>எமது இளைய சமூகத்தில் வேர் கொண்டிருக்கும் பாரிய பிரச்சனைகளில் இதுவும் ஒன்று.<BR/>இப்பிரச்சனைக்கு முற்று முழுதாகப் பெற்றோரையும் குற்றம் கூறி விட முடியாது. சில சமயங்களில் பெற்றோரின் பிள்ளைகளிடமிருந்தான அதீதமான எதிர்பார்ப்பும் ஒரு காரணமாயிருந்தாலும் வேறும் பல காரணங்கள் இருக்கின்றன. டிசே குறிப்பிட்டது போல ஒரு பெண்ணுக்காக தமக்குள் ஆளாளுக்கு வெட்டிக் கொத்துப் பட்ட கதைகள் ஜேர்மனியிலும் உண்டு. <BR/>போரின் பாதிப்பும், புலம் பெயர்வு அவர்களை அறியாமலே அவர்களுள் ஏற்படுத்திய தாக்கமும், இரு கலாச்சாரங்களுக்குள்ளான முரண்பாடுகளில் வளர வேண்டிய சூழ்நிலையும், தாழ்வுமனப்பான்மையில் நான்தான் பெரியவன், வலியவன் என்று காட்டிக் கொள்ள வேண்டிய நிலைப்பாடும்…. என்று பல காரணிகள் இந்த புலம் பெயர் இளைஞர்கள் யுவதிகளின் இருத்தல்களை நிர்ணயிக்கின்றன.<BR/>இங்கு பெற்றோரின் பங்கு இத்தனை சிக்கல்கள் தமது பிள்ளைகளுக்கு இருக்கிறதென்று என்பதை உணர்ந்து அவர்களை அணுக வேண்டிய பொறுப்பான செயற்பாடே. நாங்கள் பெரியவர்கள். உன்னைப் பெற்றவர்கள். நாம் சொல்வதுதான் சரி… என்ற பாணியில் அவர்களை அணுகாமல் அவர்கள் மனதின் உளைச்சல்களையும் இயலாமைகளையும் கருத்தில் கொண்டு தோழமையோடு அணுகி.. நட்போடு கதைக்கும் போது பல பிரச்சனைகளைத் தவிர்க்கலாம். உடனே இல்லாவிட்டாலும் அந்த இளைஞர்கள் பின்னராவது சிந்தித்து செயற்பட பெற்றோரின் இத்தகைய அணுகல் உதவும். <BR/>இத்தனை கவனமும் ஒரு குறிப்பிட்ட வயது வரையே. அது தாண்டியதும் அந்தப் பிள்ளைகள் தாமாக மாறுவார்கள். அந்தக் குறிப்பிட்ட வயதுக்குள் பாரதூரமாக எதுவும் நடந்து விடாது… அவர்கள் பாதைகளும் மாறி விடாது இருக்க பெற்றோர்கள் மிகுந்த அவதானத்துடனும் நட்புடனும் பிள்ளைகளுடன் பழக வேண்டும். <BR/>11 <BR/>டிசே தமிழன் says: <BR/>August 21st, 2006 at 8:42 am edit <BR/>விரிவான பின்னூட்டத்துக்கு நன்றி சந்திரவதனா.<BR/>…………<BR/>/இத்தனை கவனமும் ஒரு குறிப்பிட்ட வயது வரையே. அது தாண்டியதும் அந்தப் பிள்ளைகள் தாமாக மாறுவார்கள். அந்தக் குறிப்பிட்ட வயதுக்குள் பாரதூரமாக எதுவும் நடந்து விடாது… அவர்கள் பாதைகளும் மாறி விடாது இருக்க பெற்றோர்கள் மிகுந்த அவதானத்துடனும் நட்புடனும் பிள்ளைகளுடன் பழக வேண்டும்./<BR/>இது ஒரு முக்கியமான அவதானம். ஒரு குறிப்பிட்ட வயதுகளில்தான் இவ்வாறான விடயங்கள் நடந்தேறுகின்றன. அதைக் கடந்து வந்துவிட்டால் அவர்களும் இயல்பான மனிதர்கள் ஆகிவிடுவார்கள். ஆனால் அதற்குள் இவற்றிற்கு விலையாக உயிரையும் இழக்க வேண்டிய நிலையும் இருப்பதுதான் அவலமானது.Anonymousnoreply@blogger.com